A Kind von enk zwoa

1. Mama, Dati – i hån mei Leba lång
Mama, Dati zu enk zwoa gsaht.
Mama, Dati – wås am des geba kånn,
wenn sich s'Leba um Familie draht!
        Nix isch scheaner als a kloas Kind,
        des jemand an sei'm Handle nimmt.
        Und es derf vertraua, derf sicher sei:
        Egal was kimmt, da isch jemand ganz oafach dabei!
Mama, Dati – mei Handle isch numma gånz kloa,
doch i spür no ålba no dia Händ vo enk zwoa!

Ref: Und a Leba lång werd’ i ålba a Kind vo enk zwoa sei!
Jå, du a Leba lång tråg i tiaf in mir drinn,
woher i kimm und wer i bin.
Und a Leba lång seid es zwoa gånz tiaf drinn bei mir dabei.
I werd' a Leba lång a Kind vo enk zwoa sei!

2. Ålte Bilder – I luag so gera dia ålta Bilder vo früher o.
Und i fråg mi: A Kindheit so wia a Traum,
ob des ålles o wohl wåhr sei ko.
        Doch dann woaß i: Mei Kinderzeit
        wår traumhaft scheane Wirklichkeit!
        S'geit a Kråft im Herza, die ålba spürsch,
        des isch a Schatz, den a Leba lång nia mehr verliersch!
Mama, Dati - mei Kindheit isch lång scho vorbei,
doch enker'n Schatz hån i ewig dabei!

Ref: Und a Leba lång ...

B-Teil Hån oag'ne Kinder kriagt,
hån mei oagenes Leba, mei oagenes Heim
und a Frau, die mi liabt.
Doch wer mi ganz guat kennt,
der woaß, es isch so viel Dati in mir
und für so viel kånn die Mama dafür.
Egal wia ålt i im Leba bin -
enkre Nåma steah in meinem Herza für ewig drinn!