Engele-Bengele
1. Wer isch då a Engele, wer schmeißt nia wås weck?
Wer isch då a Engele, wer måcht nia an Dreck?
I bin so a Engele, a Engele bin i!
I bin so a Engele, a Engele bin i!
Wer isch då a Engele, tuat fåscht nia Fernsehluaga?
Wer isch då a Engele, des liaber der Mama halft?
I bin so a Engele, a Engele bin i!
I bin so a Engele, a Engele bin i!
Wer isch då a Engele, wer suacht nia an Streit?
Wer isch då a Engele, wer plågt nia die Leit?
I bin so a Engele, a Engele bin i!
I bin so a Engele, a Engele bin i!
Då bin i åber fruah, då bin i åber fruah,
daß es so brave Kinder seid´s!
2. Wer isch då a Engele, des nia plährt da gånza Tåg?
Wer isch då a Engele, des ålba låcha måg?
I bin so a Engele, a Engele bin i!
I bin so a Engele, a Engele bin i!
Wer isch då a Engele, isch z´frieda und will nia mehr?
Wer isch då a Engele, geit gera eppas her?
I bin so a Engele, a Engele bin i!
I bin so a Engele, a Engele bin i!
Wer isch då a Engele, des går niamåls lüagt?
Wer isch då a Engele, des nia die Leit betrüagt?
I bin so a Engele, a Engele bin i!
I bin so a Engele, a Engele bin i!
Söll i enk des glåuba, söll i enk des glåuba,
daß es so brave Kinder seid´s?
3. Wer isch då a Bengeleder´s it so gånz g´nau nimmt,
dersaht, er isch a Engele, obwohl´s vielleicht it stimmt!
I bin so a Bengele, a Bengele bin i!
I bin so a Bengele, a Bengele bin i!
Ob Engele, ob Bengele, ob Madle oder Bua,
Hauptsåch, ma isch ehrlig, und ma gibt o eppas zua!
A Engele, a Bengele, des ålles bin hålt i!
A Engele, a Bengele, des ålles bin hålt i!
La, la, la, la, la, ...etc.