Bluatschink - Es geit olba no Wunder (Bethlehem)

1. Es isch kålt g´west deht am Fald vo Bethlehem,
auf oamål a gånz wårmer Klång!
Es isch fieschter gwest am Fald vo Bethlehem,
auf oamål a gånz a haller Gsång!
Wås håba dia gsecht? Wåba dia gkheart? Wåba dia gspürt?
Und wer håt då gredt? Und wer håt då gsungt? Und wer håt sie gführt?

S´geit ålba no a Bethlehem, s´geit ålba no Wunder!
Mir müaßa blos heara könna - s´geit ålba no Wunder!

2. Es isch still gwest, deht am Fald vo Bethlehem,
nur då, wo es still isch, heart ma guat!
Ma isch frei gwest, deht am Fald vo Bethlehem,
sie wåra it reich, s´wår åbr o koa Nuat!
Und d´Uhra no frei und d´Auga no off und Hearza no gruaß!
Und koaner saht: "Iatz"! Und koaner saht: "G´schnall"!
Und koar saht: "Ma muaß"!

S´geit ålba no a Bethlehem, s´geit ålba no Wunder!
Mir müaßa blos secha könna - s´geit ålba no Wunder!

3. Då isch der Herrgott kehnt auf´s Fald vo Bethlehem,
in einem gånz normala Ståll!
Und daß der Herrgott kinnt in inser Bethlehem,
des isch o heind no so der Fåll!
A Mensch, der di braucht, a Mensch, der di måg, a Stückle Natur!
Des ålles isch er, måch d´Ågua doch aufund liesna doch zua!

S´geit ålba no a Bethlehem, s´geit ålba no Wunder!
Mir müaßa blos gspüra könna - s´geit ålba no Wunder!
S´geit ålba no a Bethlehem, s´geit ålba no Wunder!
Es isch kålt gwest deht am Fald vo Bethlehem!

Chor